Ќе кажете де бе ти с' с тија комшие твои, ама што да праву ја ги имам много, а башка к' д сам на пазар сви ме викав комшо, комшо оди купи си ... Него ов'ј ми е комшија колко сам ја свесан повише од 20 године, а за тој време дали 20 пут смо си кажале "ЗДРАВО".
Ичера стоју на автобуску у Скопје, ама покасно и автобус касни нема ни трага ни глас од њега (мене не ми е чудно, а ни на Вас, НЕЛИ!!!). И те ти га мој комшо.
Приваѓа ми и одма:
- ОООО, комшо па куде си, што правиш, како си?
- Ја га погледна, викам си што му е не овога, да Ви кажу право незнам како да се понашам с'с њега. Па незнам људи ништо за њега освек куде седи и толко.
- Де, бе нели ме знаеш, толко године смо комшие! Ха, ха, ха!!!
- Да, да знам те, туј две куќе погоре од мене седиш, знам те?
И толко од мене, он к'д фати да ме испрашуе:
Па до куде стигна с'с овој, па како су твои, што направи с'с овој, како ти иде с'с девојку, имате ли имање негде, направисте ли зимницу, дрва по колко ги земасте, виде га овога, онога куде тебе, род да не сте нешто ...
Човече, растропа ми гу главу, незнам што му беше, ама све мислу дека проработала носталгија за Куманово, па ете виделе се земјаци па да си починив лаф.

2 Responses so far.

  1. Анонимен says:

    e aj oladi malko sas tija tvoi komsije,kako samo ti da imas komsije.ugnjavi ne be sas njima.daj pisi nesto za komsike kakvi su ti

  2. Анонимен says:

    ОК, обеќам, следеќа статија ќе ги третира мои КОМШИКЕ!

Leave a Reply