Кумановац

Ма, будала ли, незнам како да кажу, незнам (дека за мене сакам да си кажу за тој). Незнам кој ѓавол ме тера на ште срце да еду бурек с'с урду (НЕМА БУРЕК С'С СИРЕЊЕ- да се разеремо одма!!!). Дали дека санит, што ли беше, гладан море не беше јеа ништо цел ноќ, утепа ед'н четврт од овија нови четврти- поскупи, а у помало кал'пче. На почетак не ми идеше некако ама подгурна с'с јогуртче у пластичну чашку с'с подподигнато капаче (сумњиво, ама с'га ми текнуе) А оно некоја урдетина кисела, кисела толко бива ама с'с јогурт пројде. И толко, друго ништо у уста не сам ставија.
И стегна ме на пола пут, до ед'н много битан шалтер, почна да подзастанују, демек на телефон збору, па божем чекам некога, па викам си ќе се врату, море не ќе иду до прв дуќан па ќе молу за одвод и на крај ништо. Па ништо, што кој ќе ми даде да му се изнужду у нужник, кој?!
К'д веќ свати дека стојајќе сам закаснија на договорено, моментално ми поумина стомак. И т'га се освести што е работа. Стра од институцију, еееее тој било да, да!