Кумановац

Клипче од кое може да се закључив много работе ама ја еве за едну ќе се фату. Треба му на овој Куманово спортски центар, па да има куде да се троши енергија. Не е све у фудбал и кошарку има и други спортови, можда сам и ја талентиран за фрљање ѓуле, ама кој ме е тестираја, КОЈ?!!?

Не сам ги ја измислија овија работе, одма да серазберемо, ама дел од њима к'д ги читам како да сам ги доживеаја или имам осет дека ќе ги доживу.

К'д последњи пут сте се возиле у автобус?
Епа ја се вози и тој ичера. Качи се и успеја некако да седну с’с помош на мои снаодливи вештине, неприметно гурање и брзину на извлачање. Појде автобус и сви почнава да се држив кој куде стигне за раме, за ноге за половину имаше и двоица што стоесва и се држесва за моју главу, пошто нема рукохвати у автобус па да не паднев људи, нема смисла. Имаше и млади што намерно се гурасва, ама нема везе. Стигнамо на прво станицу отворива се врата и ја конечно зема ваздух. Т'мн мислеше дека сга ќе се намали број у автобус оно још толко улегнава, изгледа шпиц сам га погодила. И такој док едни искачав едни улазав проваѓа една тетка и траассс к'д ме е млатнала у фацу с’с ташњу, директ онакој уз пролаз, додуше извини ми се, пто е право право е. Викам нема друго чаре ке стану и ја, божем од културу ја од зор, викам ву на тетку “седнете“, к'д од тамо незнам од куде изникна едно дете и си седна на место, мани што седна па почна и да си ги клати ноге. И такој док стоју гледам чиста класика, шофер вози, а над њега до ретровизор залепени голи плавуше у различни позе и такој. Mислу си, некои работе никад не се мењав.
Поздрав, Кумановка!

Ај да не биде само комшие, еве за комшике некој муабет. Овија што су пред одавање не су ми интересни, пошто по цел д’н су куде беќари, за тој ќе се осврну на комшике кои се удомиле још пред 20 – 30 године како и на овија кои покушавав да се удомив.
Море и’ч не ме боли за удомување него к’д би малко могале да су по тихи, да де, замислите још од сабајле, од терасу: “Горанеееееееееее купи и млеко пошто ни остана леб од ичера.”, “Љубеее, Љубеееее, Љубе бре, чуеш ли бога ли ти љубим, дај т’ј сар’к, аљишта ќе ми паднев!” “Миро колко га зема пипер, овј мој одбраја све некои ситнорци” Овија муабети Ви ги пишују колко да се види дека кумановке су ти опасни жене. Ако треба да се помучи нешто комшика она е много практична и си га вика мужа и он да се мучи с’с њума. А к’д загусти на мужа онда она неможе ни секиру да му гу донесе, пошто тој е мушка работа. Море комшика ли, абе она ако не ми загледа у кеси к’д пазару нема кој. “Де бре комшо па ли четири леба си купија, а , гости да не ви доваѓав или двопек га једете?”

Одговарајте ми прецизно и концизно, свак нетачан одговор не е Ваш срам!

Свако прашање носи 10 бода, одговарајте у коментари!
Забелешка: ОБРНЕТЕ ПАЖЊУ НА ПРАШАЊА С'С ЗАОКРУЖУВАЊЕ.

Веќ три д'на сам на шмркање, нос ми отече од дување како боксер после ринг. Куп паломе потроши, почна и салфетке да ги користу, изгледа до крај на д'н ке почну с’с тоалет хартију да га бришу нос, пошто не сам способна да искочу да купу. Утепа се од пиење чај демек ќе ми пројде грло, а оно само стомак ми га надува како трудница у петти месец. Ако ми е целу неделју носу некои т'нки кошуљке и блузичке, Нема се спас, дома целу апотеку гу пренесе, ќе си помисли некој дека болују од склерозу, на 5 минута апче пију. Влечу се по кревет како црево, а коске ме болив како (Замислите си кд с’с руке се крши испечена кокошка и оно коске се распадав на сви стране пуцав, е такој исто се осеќам.) Поквари га топломер од мерење, утепа ме темература, тресу се како студент пред испит како африканац на северан пол. И масажа падна и па ништо. Лелеее што грип сам добила. Па тој ќе добију, зар седмица на лото ќе ме стрефи.
Него да не ве даву много с’с моју болест. Мал савет, од сабајле по едну чашку грејану ракију за унутрашњу дезинфекцију , да не завршите како мене.
Поздрав, Кумановка.

Почна септемвриска сесија... Учење колко сакаш, а време нема (ов'ј септември много малко д'нови има!). И такој док ја незнаеше дали да се убију с'с пиштољ или од учење, јавља ми се ед'н другар на кога септември му е само месец, а не death line. Вика ме да искочимо на кафе, не смо се виделе одамна, да си помуабетимо... Док ја незнам кој д'н е, па ни која година е (ама сигурно знам кој месец е), он се мисли куде да пие кафе! Одбивам га с'с очигледан разлог, дека имам за учење, дека ќе се видимо к'д ке заврши сесија...
И заврши еве сесија (исход не е важан) и мене ми текна на другарче. Јављам му се да надокнадимо с'с муабет, викам га на кафе. Али он ми вика: "Ееее, с'га на мене ми почна сесија". Ја си помисли овј или се е наљутија или ичера е имаја блиску средбу с'с етанол.
Но, како и увек (с'с неонско закашњење) текна ми на какву сесију мисли; другарче има виноград (или лојзе по кумановки) па почнала му е "сесија" на гројзобери... Знала сам дека има везе с'с алкохол, познавајќи га њега, све има везе с'с алкохол...
Овој писмо е од "kretenka".