Прошета ги сви тезге и куде еднога човек ми се највише допадна и етикета и паковање и реши туј ќе купу мед.- Добар дан чичо, колко паре мед?
- Дечко свугде е исто, ама мој е најбољи!
- Епа значи, на право место сам дошја. Сакам да купу 2 тегле али прво сакам да пробам.
- Да бе, сви сакате да пробате, а никој нејќе да купи, ја повише сам у штет него ќар од овој што мрзну на ветар овдека.
- Ама ја сигурно ќе купу, а ако ми се допадне ќе зему целу кофу, пошто ја си зимам по 15 кила сваку зиму.
- Дечко ај ако купуеш купуј, ако не, иди си у продавницу па да те виду дали тамо ќе ти дадев да пробаш.
- А да те сликам па да те ставу на интернет, може ли?
- Е тој може нама проблем, фати ги и тегле доле да се видив!!!
- Е да, беееееееее!!!!
У праву си е човек, боље у продавницу да си купу, барем т'ј мед има декларацију како што треба, па има баркод, што значи дека е пријавен, па пишуе дека га контролирав у лабаратрију, па за сваку теглу си се плаќа данак и тако даље и тако ближе што би се кажало.
С'с ед'н муабет човек ме фино оправи, само незнам зашто се организира такво нешто и зашто изложуе ако неможе да се проба.
Categories:
Култура,
Кумановска работа