Еее људи мои, како што знаете на нас средњошколци стависва ни компјутери у училнице – за свакога ученика по ед'н компјутер. Демек да гу направимо наставу современу, да не биде оној класична, да биде поинтересно, да се иде у школу. Промене у образование...И б'ш има промене да ви кажу право. Улаза професор – крсти се, вика си "аууу, што се деси с'с овија деца, глеј ги колко су мирни, сви на свои места, сви ќутив", а оно свак си гу штрака тестатуру, игра си тетрис, натпреваруемо се кој повише поени ќе направи.
После, како што ни забранива да искачамо у ходници за време на "одмори", сви смо си послушни деца и седимо си у училницу, свак пред свој компјутер како што е замислено, играмо си шах. Абе деца за пример.
Ете, стварно биле функционални овија компјутери - потпуни промене у образование и наставу! Само што малце или малце повише затупавуемо с'с све овој, а башка што никој од професори нема две благи везе како се управљав овија чуда и никој нема претставу за што би ги користиле у своју наставу. Свака част на искључци!
Поздравче, Матурантка.
Categories:
Кумановска работа,
Писма