Кумановац

Правимо си муабет с’с стару екипу и такој док се смеесмо на наш рачун почнамо да се присеќамо на некои наши дешавке од порано. На пример ја к'д се облече у кратку сукњу и к'д се шеташе по Куманово, к'д мислеше дека сви ѕверив у мене од што изгледам убаво, а оно у ствари после идење у WC у кафиќ, задњи дел од сукњу сам си га ставила у холахопке, а предњи си стои нормалоно како што си треба. Е добро де, сви што ме сретнале накуде дома ми ги виделе боксерице. Брука, брука.
Или к'д заглавимо у едну периферну кафану и к'д улегна ед'н ситан малецак и к'д почна да се дере:
-Има ли некој појак од мене овдека? Има ли а?
И ед'н тип што седеше до нас вика:
-Што се фрљаш бе, јас сам појак!!!
-Ај, ако си појак да ми помогнеш, да ми га подгурнеш авто, пошто неможуе да ми запали.
Еееее, тој бесва времиња.
Поздрав, Кумановка!