- Добар дан, дечко ти ли си Лазо?
- Не, не, зашто?!
- Епа нема везе, чим си му ти син потпиши овдека.
- Ама ја нити сам Лазо, нити па татко ми е Лазо! Што има ја да потпишују!
- Абе нема везе потпиши дека си гу примија пратку, а ја ако стигну ќе му гу однесу дан'ска.
- Ама човек нејќу да потпишују ја за другога, што си дошја куде мене.
- Дечки види овакој, ја имам зор, ако можеш да ме пуштиш да иду до ВЕ-ЦЕ да ми малко олкне бија би ти захвалан.
Погледна га човека, униформа, ташња, документи, наочаре од чеб му штр'чив па си викам ваљда не е некој ....
- Ајде бе, улегни еееее нема проблем, з'р до туј е работа дојдена.
Отиде си човек, заврши си работу (немој да мислите дека сам стојаја до врата да слушам што прави) искочи и ми вика:
- E, с'га ќе га најду и Лазу и сви што ми останасва неразнесени пратке за дан'ска ќе стигнев НА ВРЕМЕ.
Categories:
Кумановска работа