
Ајде кажите искрено к'д последњи пут сте се насмејале, ама онакој од срце, да неможете да се смирите и сл'зе да Ви наидев на очи? Можда превише озбиљно ги сваќамо некои работе и све не нервира ама тој е нешто што проискача од нас сами и од тој како ми сами гледамо на живот. Ако се завртимо и разгледамо около и размислимо убаво ќе видимо дека живот ни се сведуе на две три работе што се дешавав наизменично у тек на цело овој време. А дали е стварно такој? Мора ли увек да гу гледамо лошу страну, а за добру да смо слепи, не забравјајте дека све се дешава с’с некоју причину. С'га ќе се прашате која е моја причина? Не се секирајте ќе дознаете сами к'д ќе треба. Целодневно се потиснуемо и потиснуемо док не дојдемо до едну ситуацију што се вика депресија.
Станите од сабајле насмејани, кажите здраво на сви што ќе ги сретнете , бидете порелаксирани и сватите ед'н е живот е ед'н и треба да се живи максимално. За тој под хитно марш у чаршију и журкајте се, пијте, спијте и живнете бре људи!
Поздрав, Кумановка.