Синоќ гледа слике од едну свадбу још пред два месеца. К'д отиде т'га викаше си: с’га ке се изиграм пошто одамна не сам била на свадбу, к‘д тамо има што да виду СВИ на свадбу у зелено и жуто како некоја специјална единица, па и ципеле и сандале у тон с’с жутo- зелени ташње.
Него тој е добро лани на свадбу хаос сви у црвено и црно да се гледаше Куманово од високо сви ќе изгледасва како бубамаре, замислите к‘д ќе е кафена боја у моду како ке изгледамо одозгора, a? Него да оставимо моду на страну закажува ви за свадбу. Па то музика, па то згодни сватови, па то пиење, ама џабе, немога да се откачу од роѓаци. Ја сам ти ујко од трето колено, ја сам ти тетка од мајку ву ти страну, леле колко си се изменила немога да те познам!!! – А последни пут ме видела к‘д сам била годину д’на. Куп роѓаци мој, мој па преко моега што би кажале Кумановци. Ни виде свадбу ни ништо само некои бабе и тетке, додуше виде и еднога доброга дечка ама после искочи дека смо биле негде четврто колено род.
Поздрав, Кумановка.
Поздрав, Кумановка.
Categories:
Кумановка,
Кумановска работа
Jei ga!