Кумановац

Искочи пред 12 сат, баба ми вика: ,,Леле бре дете с'г ли ќе искачаш? Па сви се враќав с'га, ви ќе искачате..." Ја ву викам: па бабо куде да иду толко рано, да се иде свак д'н на кафе пред искачање не иде, досадно, такој да или ќе се соберемо куде некоју другарку и после ќе искочимо у дискотеку или па одма право тамо.
Нема лабаво. Чекасмо се на наше добро познато место на собирање и оправисмо гу надоле. Улегнасмо унутра, немаше много гужва на почетак ама после се напуни. Па да имаше гужва стварно, не да не ама за разлику од друг пут па и не беше толко лошо имаше место да се опуштиш и да се изиграш на раат без да те гурав много. Добро с'га мора по малко без тој не иде нели? Хм, кумановска работа. Док ги чекаше да дојдев Стојна, Мирка и Рајна слушна музику. А да да, овуј суботу имаше свирка, едни дечки свиресва. По кажување добро било, е с'г ми бидна криво з'ш не пројдесмо тамо да видимо што како е. Абе ми ли што знаемо, хехе. Све да видимо, да чуемо. Значи изжуркасмо се убаво, напунисмо си ги очи, па с'га кој како мене и срце ми се напуни, све што сакаше да виду, виде. Па такој бидна 3 и нешто ајде више доста беше за ов'ј вечер и си отидесмо дома с'с големи муки. Ц, ц, ц ноге ни отечесва од тија штиклетине, на мене и Мирку к'т се враќасмо накуде дома. Леле, како по шајке да одесмо, хехе. Али што да правимо, сакамо да носимо штикле епа т'га ќе трпимоооооо, хехехе.
Токсична.