Кумановац

Знам дека овој е тема која га потресе Куманово, мислеше се да не пишују за тој, ама еве ќе напишу. Почека да пројде и понеделник пошто стра ме беше да не ни појде понеделнички.
Што бидна бе с'с т'ј искрин мост, па мене ме стра да пројду више преко њега. На кога му преседне живот сви трк на мост и џиткање. Па немојте бе људи такој!!! За све има решење, што не оставите работе да си течев по природан, да кажу нормалан тек. Па к'д му дојде на човека сам од себе да си умре. Е добро де финансиски, животни, љубавни, абе какви сака нека су кризе си имале људи. Абе за тој се вика криза с'га е такој, јутре не е! Кој не е имаја кризу, кој?
Искрено, мене ме плаши овој да не ни пројде у навику на сви па да ги тражимо мостови, пруге, реке, греде, јуженца, каиши, врчке, трачке, врзанте од војнички чизме ...
И што е пострашно да почнев деца да учив од постари дека се такој решавав проблеми.
И у целу овуј самоубиствени недељу се чусва много чаршиски муабети, меѓу нима најјак муабет ми беше:
"Ако мислите да рипате од "Искрин мост" термини су зафатени до 27"