Кумановац

Онј пут беше куде комшику на кафе не смо се виделе одамна, па викам ај ќе иду и такој не пију кафе па ќе падне некој добар трач...
И почнасмо гу рубрику, она алапачи па ја, и такој наизменично...
Знаеш ли га онога што искача онамо што увек стои на средњо коњопојче карши шанк?
Како не га знам онј с’с дугачку косу.
А онуј што идеше с'с онога што увек га видуемо на кафе преко д'н, и што ни една вечерња пијанка не бива без њега, знаеш га ма на шанк што седи увек.
Па нормално дека га знам, шанк неможе да се замисли без њега.
А новога дечка на онуј плавушу “с’с нос” познаваш ли га?! Па он’ј ма што увек има резервирано асталче...

На крај ја и комшика сфатисмо дека људи више не су људи него кафиќи ...
Oвој писмо е од "kretenka"